شاید شماهم بارها خود را بر سر دوراهی تقابل طراحی و سبک سنتی یا مدرن در خیلی از امور دیده اید. چرا که هر کدام زیبایی خاص خود را دارند.رویکرد سنتی همیشه مشتریان خودش را داشته و خواهد داشت ولی اما رویکرد مدرن بسی جای تامل دارد چرا که گاها بعضی از طراحی های به اصطلاح مدرن چیزی جز هجوم فرهنگی یا تفاله های فرهنگ های بیگانه نیستند اگر بخواهیم خط کش دست بگیریم و به مرزبندی بین آن دو مشغول شویم قطعا در این امر موفق نخواهیم بود زیرا ذات پویای طراحی همچون ماده ای سیال اسیر هیچ گونه حد و مرزی نمی ماند، اما اگر بخواهیم کمی کلی گویی کنیم بیشتر افرادی که سن و سالی بالاتر دارند به سمت طراحی سنتی کشش داشته و جوانترها خواهان طراحی مدرن می باشند.طراحی سنتی ما را بیشتر سنگ و آجر تشکیل می دهد اما در مدرنیته شیشه و چوب و سنگ و سرامیک خشک و نمای پوسته ی دوم جانی تازه بر پیکره ی نماهای شهرمان بخشیده اند.
به عبارت دیگر:بهتر است انتخاب سبک کلاسیک یا مدرن را به انتخاب سلیقه ی خود مردم بگذاریم و ما دلشوره ی دیگری داشته باشیم و آن این باشد که نمایی را پیاده سازی و اجرا کنیم که اصول مهندسی ،ایمنی،انرژی و قوانین مسکن و شهرسازی کاملا در آن رعایت شده باشد تا از استحکام بالایی در برابر حوادث برخوردار بوده و دربرابر برودت عایق باشد. و همچنین طراحی خودخواهانه ای نداشته باشیم تا به کلی چهره ی محیط اطراف و نمای شهر را برهم بزند و بر روی نوار سبز قوانین مسکن و شهرسازی حرکت کند.
کلام آخر: در پاسخ به سوال نمای سنتی یا مدرن می گوییم هردو به شرطی که نکاتی که در بالا بیان شد فقط در آن رعایت گردد و شاهد حضور پررنگ تر جامعه ی مهندسین در تصمیم گیری و اجرا باشیم .